رویکرد روسیه نسبت به برنامه هسته‌ای ج. ا. ایران از منظر نظریه‌های سازه‌انگاری و ژئوپلتیک

یکی از مهم‌ترین مسائلی که به روابط میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه مربوط می‌گردد، برنامه هسته‌ای ج.ا.ایران است. درک چگونگی رفتار روسیه در قبال پرونده هسته‌ای ایران می‌‌تواند نقش مهمی در تصمیم‌گیری در این زمینه از جانب ایران ایفا کند. به نظر می‎رسد روسیه در روابط خود با ایران در زمینه برنامه هسته‎ای همواره مواضع دوگانه‌ای در پیش گرفته است؛ بدین صورت که در مواقعی با برنامه هسته‎ای ایران همکاری کرده و در مواقعی نیز همگام با غرب در این مسیر کارشکنی‌هایی به عمل آورده است. هدف پژوهش تبیین این دوگانگی در رفتار روسیه است. نویسندگان این مقاله بر این نظرند که یک عامل مهم در همراهی روسیه با ایران، تکاپوهای هویتی روسیه و تلاش این کشور برای احیای غرور روسی است که در نتیجه سیاست‎های غرب خدشه‎دار شده بود و در قالب نظریه سازه‌انگاری قابل درک است. همچنین کارشکنی‌های این کشور در این مسیر نیز به دلیل رقابت‌های ژئوپلتیک میان ایران و روسیه و هراس روسیه از تبدیل شدن ایران به یک رقیب جدی در مرزهای جنوبی خود است که در قالب نظریه ژئوپلتیک می‌گنجد. روش پژوهش در این مقاله توصیفی- تحلیلی است.